Arkadaşlar temennileriniz için teşekkürler.Bu da değişik bir duyguymuş insan çok sevdiği cansız olmasına rağmen kayıp ya da kırılan bir eşyası için bile çok üzülüyor ama bu bir de can gözümüzün önünde saniyeyle olan bir şey kamyonun suçu da yok Chevy adeta intihar eder gibi koşarak arka tekerine girdi.Sanki kaza anı hariç önceki 5-10 dakikasını cep telefonla kameraya aldık aldığımız andan birkaç saniye sonrasını insan düşününce daha da üzülüyor.Ama o da Allah'ın takdiri ve birkaç gün sonra sanayide bir köpek gördüm Chevy'nin öldüğüne sevinecek hale geldim.O köpek de bir kaza geçirmiş arka tarafı bacakları tutmuyor ön ayaklarıyla kendini çekerek yürümeye çalışıyor.Bu görüntü Çarşı da bir ayakkabi mağazasında ki yazı ve resimi hatırlattı bana"Ayakkabım yok diye üzülüyordum;Ayakları kesik bir insan gördüm sevindim" misali o köpeği görünce hiç kaza olmasaydı daha iyiydi ama o kazadan da bu şekilde kalmak bize daha acı verirdi diye düşünüyorum.Chevy unutabileceğimizi de uzun süre sanmıyorum bırakın beni mekanıma gelen herkes önce onunla bir oynaşırdı kapı ardından her sabah beni karşılardı tarasdan giderken uğurlardı pazarları ona yemek vermek için nerelerden çıkar gelirdim.Hepsi tatlı bir anı oldu ve hiçbir köpek Chevy'nin yerini dolduramaz diye düşünüyorum.