1949 yılı Amerikan otomobil endüstrisi için önemli bir yıldı. GM, Ford ve Chyrsler savaşın sona ermesiyle beraber üç yıldır üretilen modellerini yenilemek istiyorlardı. Studabaker ve Hudson gibi küçük firmalar yeni modeller için çabuk davranmışlardı. Cadillac ise 1948de çıkan yeni modeliyle 1949 yılına hazır giriyordu.



1948 Cadillac, yani bir stili tanıtıyordu: Yüzgeç Kuyruklar. Lockheed Lightning P-38 savaş uçaklarından esinlenerek yaratılan bu kuyruklar bir anda çılgınca bütün otomotiv endüstrisini sardı ve 1960lı yıllarda yok olana kadar devam etti.



1949 model Cadillacın en göze çarpan gelişimlerinden biri, kısa strok, üstte subaplar ve yüksek sıkıştırmalı yeni V8 motorun sahneye çıkmasıydı. Bundan sonraki 25 yılda Kuzey Amerika Otomotiv Endüstrisini egemenliği altına alacak olan bu motor 1932 yılında Henry Fordun ilk kez ürettiği V8in günümüzdeki modern haliydi.





Motorlarda yüksek sıkıştırma potansiyeli daha önce görülmüş ve 1920lerden beri Chyrsler tarafından avantajları oldukça kullanılmıştı. Ancak yüksek sıkıştırma oranlarında daha ileriye gidilmesini engelleyen önemli bir faktör yakıt kalitesiydi. Benzine tetratil kurşun eklenmesiyle 1920lerde artırılan performans ile yakıt kalitesinin arttırlıması üzerine araştırmalar sıklaştı ve havacılıkta kullanılan WW II yakıtın adaptasyonuyla normal benzine oranlarla daha performanslı yakıt elde edilmiş oldu.



GM araştırma şefi Charles Kettering kurşunlu benzinin gelişiminde anahtar rolü oynayarak, yüksek sıkıştırma oranlı motorların bundan faydalanmasına da yol açmış oldu.



Cadillac için böylesine yeni bir motor şaşırtıcı sayılmazdı. Mühendislik geleneği markanın en büyük gurur kaynağıydı. 1908 yılında Royal Otomotiv Klübünün geleneksel Dewar Trophy yarışını ilk kez kazanan Cadillac, 1912 yılında aynı ödülü tekrar kazanırken elektrikli marş ve ışıklar kazandırdığı yeniliklerdi.



1914 yılında Cadillac sıralı dört-silindir V8 motora direkt geçiş yaptı ve 1930larda yenilenmiş V8lerin yanında V12leri ve hatta dünyanın ilk V16sını da üretmeyi başardı.



1949 Cadillacın V8in özellikleri gerçekten yüksek değerler veriyordu; çap ve sıkıştırma oranı 96,8 x 92,1 mm, motor hacmi 5400 cc idi ve 7:5:1 sıkıştırma oranı 160 bhplik beygir gücü üretimine imkan veriyordu. 1949 yılında yapılan bir test sürüşünde bir Oldsmobile ve Buick ile karşılaştırılan Cadillac; 0-60 mil hıza 12.1 saniyede ve maksimum 105 mph hıza ulaşarak o yıllar için oldukça iyi değerlerle kendi sınıfında en iyi Amerikan Otomobili olarak adlandırılıyordu.


Cadillac 1949, özellikle hardtop convertible modeliyle oldukça ilgi çekmişti. Fikir hardop modelin bir convertible gibi görünmesini sağlamaktı. Böylece iki kapılı hardtop coupe modelleri yan sütunları olmadan tasarlandı ve özellikle üst ve alt farklı tonda boyanarak tepenin açılarak geriye kapanacağı imajı verildi.

Yinede o yılların en büyük Cadillac imajı motordaydı ve bu güç drag yarışları, Cadillac Allard Yol Yarışlarında bunu ispatladı. Cadillacın Motor Trend magazin dergisinin yılın otomobili ödülünü kazandırdı.